Frequentiebanden van hersengolven
Wat zijn
hersengolven en welke verschillende soorten hersengolven zijn er?
Hersengolven
zijn kleine elektrische stroompjes die meetbaar zijn op je hoofd.
Net als muziek tonen verschillende toonhoogte hebben ook je
hersengolven verschillende toonhoogtes. We noemen dat frequenties en
dat is het aantal golfjes of trillingen per seconde.
De snelle
hersengolven (bètagolven) zijn verbonden met actief naar buiten
gericht zijn met de mogelijkheid van geconcentreerd werken. Hoe
langzamer de hersengolven hoe meer naar binnen gericht de aandacht
is. Hierbij is een toenemende uiterlijke verstilling samengaand met
toenemende ontspanning en rust. Door het naar binnen richten van de
aandacht kan creativiteit ontstaan, kan intuïtieve informatie bewust
worden, en kunnen er allerlei invallen en inzichten optreden. Ook
kunnen ervaringen verwerkt worden en kan wat er geleerd is
opgeslagen worden in het geheugen. Bovendien neemt bij toenemende
ontspanning de activiteit van het immuunsysteem toe en krijgt het
lichaam de kans om zich versneld te herstellen.
Wetenschappers
hebben vier belangrijke frequentiebanden geselecteerd,
namelijk:
Bèta golven
: 13 tot 38 Hertz
(trillingen) per seconde (Anna Wise, 1995)
Als je
hersenen bètagolven produceren dan ben je actief en op de
buitenwereld gericht. Bij stress en spanning produceer je veel
bètagolven terwijl er relatief minder andere hersengolven aanwezig zijn. Dit
is een oncomfortabele staat van zijn. Je gedachten botsen op elkaar,
je slaagt er niet in om ze te stoppen en het lukt zelfs niet om ze
rustige genoeg te laten gaan om je aandacht op één gedachte te
kunnen richten. Helder denken is er dan ook niet meer bij. Als de
bètagolven aanwezig zijn met een goede verhouding tot de andere
hersengolven dan geeft het hele waardevolle kwaliteiten. Bètagolven
zijn namelijk van groot belang als je een taak uit wilt voeren
waarbij je bewuste aandacht nodig is. Bètagolven geven de
kwaliteiten van logisch denken, het oplossen van concrete problemen,
en actief naar buiten gerichte aandacht. Bètagolven helpen ons dus
om bewust te functioneren in de wereld. Het is echter ook van belang
om ze niet met ons aan de haal te laten gaan, zodat we hun slaaf
worden. De sterkte van de bètagolven gaat omhoog door angst en gaat
omlaag door ontspanning en spieractiviteit.
Bij
ontspannen, mediteren of slapen is een vermindering van de
bètagolven van belang want anders blijven je gedachten te actief en
blijft je aandacht te sterk op de buitenwereld gericht. Mediteren en
ontspannen zal dan maar ten dele lukken en zal minder bevredigend
zijn. Het in slaap vallen zal langer duren en als de bètagolven heel
actief zijn, zal de slaap pas komen als de bètagolven afnemen.
Ontspanningsoefeningen helpen goed om de bètagolven tot rust te
brengen. Bij neurofeedback trainingen is het meestal van belang om
feedback te geven op de hoogfrequente beta-golven (23 - 38 Hz),
omdat turbulentie in dit gebied veel verstoring en onrust in het
bewustzijn kan veroorzaken (angst, obsessief compulsief gedrag,
spanning en stress). In geval van concentratiestoornis en
peakperformance training worden de laagfrequente beta-golven juist
gestimuleerd (13 - 15 Hz, oftewel SMR = SensoMotorisch Ritme).
Alfagolven
: 8 tot 12 Hz (trillingen) per seconde.
Deze golven
zijn geassocieerd met ontspanning. Bij ca. 90 % van de mensen nemen
ze vanzelf toe bij het sluiten van de
ogen. Dat is op een EEG-apparaat gemakkelijk te zien. Alfagolven nemen toe
zodra je met de aandacht meer naar binnen keert. Deze golven zijn
aanwezig bij dagdromen, fantaseren en visualiseren. Ze zijn ook
verbonden met een ontspannen, onthecht bewustzijn met een
ontvankelijke geest. Alfagolven worden gezien als de brug tussen het
onderbewuste en het bewustzijn.
Zo bestaan er trainingen waarmee mensen alfagolven kunnen stimuleren
om meer in contact te komen met hun creativiteit en intuïtie. Ook
met neurofeedback kan dit bereikt worden.
Theta-golven
: 4 tot 8 Hz (trillingen) per seconde.
Deze
hersengolven kunnen worden geassocieerd met creativiteit,
inspiratie, dromen en 'beeldend denken'. Over
theta-golven is het meest bekend dat ze voorkomen tijdens de
REM-slaap (REM staat voor 'rapid eye movement'). Tijdens deze periode
van de slaap bewegen je ogen snel heen en weer, vandaar deze naam.
Tijdens deze periodes worden er veel theta-golven geproduceerd.
Proefpersonen die tijdens de REM-slaap gewekt werden, rapporteerden
vrijwel altijd dat ze aan het dromen waren. De combinatie dromen en
snelle oogbewegingen worden ook gezien als activiteiten van het
verwerkingsmechanisme van het onderbewuste, die hiermee indrukken en
ervaringen integreert. Uit recent
wetenschappelijk onderzoek blijkt dat theta-golven verbonden zijn
met het opslaan van herinneringen in het lange termijn geheugen.
Buiten de slaap
zijn de theta-golven sterker aanwezig als je creativiteit geprikkeld
is. Hoe meer ontspannen je bent, hoe groter de kans op 'goede'
theta-golven. Theta-golven worden ook wel geassocieerd met intuïtie
en buitenzintuiglijke waarneming. Wanneer er echter veel turbulentie
plaatsvindt in de theta frequentieband, kan dit ruis in het
bewustzijn veroorzaken. Kenmerken hiervan zijn aandachtsverlies,
niet kunnen focussen, dagdromen. Bij neurofeedback trainingen wordt
vaak deze frequentieband getraind, omdat stabiliteit en meer rust in
theta ook stabiliteit en balans in de overige frequentiebanden
geeft.
Deltagolven
: 0.5 tot 4 Hz
Deze golven zijn het sterkst aanwezig in diepe slaap. Als
je in slaap valt dan komt er eerst een periode waarin je veel
delta-golven produceert daarna volgt de REM slaap en dan weer een
periode met veel delta-golven. Naarmate de nacht vordert, worden die
periodes met delta-golven steeds minder lang. De delta-golven worden
in verband gebracht met het herstelstadium van de slaap (slaapfase
waarin het lichaam herstelt en nieuwe cellen aanmaakt).
Tijdens neurofeedback trainingen
heeft deze frequentieband meestal geen prioriteit en wordt gemeten
als indicatie voor ruis in de meetapparatuur (extreme delta-golf is
indicatie voor slecht contact van een sensor op het hoofd).