Sinds de jaren 1980 zijn
er talrijke onderzoeken gepubliceerd over de efficïëntie van
klassieke neurofeedback bij ADD-ADHD (Lubar, Tansey, Linden,
Monastra, Rossiter, Othmer, Cartozzo, Kropotov, Fuchs, DeBeus,
Beauregard zijn de belangrijkste auteurs van wetenschappelijke
publicaties). Vooral de laatste jaren hebben enkele dubbelblind
onderzoeken de positieve resultaten bevestigd. Rossiter toonde aan
dat de verbetering op gedragschalen en op aandachttesten
vergelijkbaar waren met de effecten van Rilatine®.
Zijn de resultaten van neurofeedback blijvend?
Medicatie zoals Rilatine® onderdrukken de symptomen, die echter terug
de kop opsteken van zodra de medicatie gestopt wordt.
Neurofeedback is een leerproces. Maar ook dit moet in een bredere
context begrepen worden. Aanvankelijk was men bij klassieke neurofeedback van mening dat de therapeutische effecten via
conditionering van de getrainde EEG-frequentiebanden tot stand
kwamen. Later is men gaan inzien dat klassieke neurofeedback tot een
globale normalisering van het EEG-patroon leidde. Verder onderzoek
heeft geleid tot het inzicht dat in werkelijkheid bij deze training
een toename van de de EEG-complexiteit optrad, wat men in de
nieuwere chaoscontrole neurofeedback uitdrukkelijk als
behandelingprincipe voorop heeft gesteld. Leren in deze context
betekent eigenlijk een onbewuste toename van de complexiteit van de
werking van het neurale netwerk bevorderen. Precies omdat dit op
onbewust vlak plaatsvindt, verklaart waarschijnlijk het blijvende
effect.
De resultaten die iemand via neurofeedback verwerft, zijn dan ook in
principe blijvend. Wetenschappelijk onderzoek bevestigt dit. Een
studie van Lubar in 1995 aantoonde dat bij 51 behandelde ADD/ADHD-gevallen
er na 10 jaar blijvende positieve resultaten waren.
Van Rilatine® zijn de langstlopende studies over blijvend effect
beperkt tot 14 maanden.
Brown toonde aan dat wanneer hij succesvolle klassieke
neurofeedbacksessies achteraf bestudeerde, er een afname van de
variabiliteit van het ganse EEG-spectrum ontstond, en dat dit
samenging met een verhoogde complexiteitsdimensie. Daarop
ontwikkelde hij een nieuw systeem dat uitdrukkelijk deze mechanismen
rechtsreeks ging beïnvloeden. Bij succesvolle sessies waren er
duidelijke verbeteringen in de chaoscontrolemeetwaarden. De meeste
van deze studies hebben in 80 % van de gevallen van
neurofeedbackbehandeling bij ADD-ADHD goede resultaten getoond, wat
vergelijkbaar is met de statistische resultaten van Rilatine®.
Bron (2005):
add-adhd-plus.com/neurofeedback-statistische-resultaten.html (met toestemming overgenomen)
>>
